کتاب **Breath (2020)** داستانی جذاب و بسیار شگفت‌انگیز از قدرت نفس کشیدن رو روایت می‌کنه. خیلی از ما شاید فکر کنیم که نفس کشیدن یه کار طبیعی و ساده‌س که هر کسی می‌تونه انجامش بده، اما واقعاً اینطور نیست! در واقع، علم غربی تا مدت‌ها اثرات فوق‌العاده‌ای که روش‌های مختلف نفس کشیدن می‌تونند روی سلامتیمون بذارند رو نادیده گرفته بود. اما این کتاب میاد و ثابت می‌کنه که نفس کشیدن یه مهارت حیاتی هست که می‌تونیم با تغییر روش‌ها و تکنیک‌های مختلف، سلامت جسمی و روحی خودمون رو به شدت بهبود بدیم. 🧘♀️💨
**درباره نویسنده**
جیمز نستِر، نویسنده این کتاب، یک روزنامه‌نگار برجسته از سانفرانسیسکو است که تجربه زیادی در نوشتن برای نشریات معتبر جهانی داره. او برای نشریاتی مثل *Scientific American*، *Outside Magazine* و *The New York Times* مقاله نوشته و پژوهش‌های زیادی در زمینه‌های علمی مختلف انجام داده. جیمز نستِر قبلاً کتابی به نام *Deep: Freediving, Renegade Science, and What the Ocean Tells Us About Ourselves* نوشته که در اون درباره غواصی آزاد، علم زیرآب و اینکه چطور دریا می‌تونه به ما کمک کنه تا بیشتر خودمون رو بشناسیم، صحبت کرده. این کتاب هم مثل کتاب‌های دیگه‌اش، می‌خواد مفهومی جدید از دنیای طبیعت و علم رو به ما نشون بده. 🌊🖋
نویسنده کتاب
جیمز نستور
زمان لازم برای مطالعه این کتاب
40
دقیقه
نفس
علم جدید یک هنر گمشده
جلد کتاب
دسته بندی
علمی
جیمز نستور
نویسنده
40
زمان مطالعه
نفس
کتاب **Breath (2020)** داستانی جذاب و بسیار شگفت‌انگیز از قدرت نفس کشیدن رو روایت می‌کنه. خیلی از ما شاید فکر کنیم که نفس کشیدن یه کار طبیعی و ساده‌س که هر کسی می‌تونه انجامش بده، اما واقعاً اینطور نیست! در واقع، علم غربی تا مدت‌ها اثرات فوق‌العاده‌ای که روش‌های مختلف نفس کشیدن می‌تونند روی سلامتیمون بذارند رو نادیده گرفته بود. اما این کتاب میاد و ثابت می‌کنه که نفس کشیدن یه مهارت حیاتی هست که می‌تونیم با تغییر روش‌ها و تکنیک‌های مختلف، سلامت جسمی و روحی خودمون رو به شدت بهبود بدیم. 🧘♀️💨
**درباره نویسنده**
جیمز نستِر، نویسنده این کتاب، یک روزنامه‌نگار برجسته از سانفرانسیسکو است که تجربه زیادی در نوشتن برای نشریات معتبر جهانی داره. او برای نشریاتی مثل *Scientific American*، *Outside Magazine* و *The New York Times* مقاله نوشته و پژوهش‌های زیادی در زمینه‌های علمی مختلف انجام داده. جیمز نستِر قبلاً کتابی به نام *Deep: Freediving, Renegade Science, and What the Ocean Tells Us About Ourselves* نوشته که در اون درباره غواصی آزاد، علم زیرآب و اینکه چطور دریا می‌تونه به ما کمک کنه تا بیشتر خودمون رو بشناسیم، صحبت کرده. این کتاب هم مثل کتاب‌های دیگه‌اش، می‌خواد مفهومی جدید از دنیای طبیعت و علم رو به ما نشون بده. 🌊🖋
کتاب **Breath (2020)** داستانی جذاب و بسیار شگفت‌انگیز از قدرت نفس کشیدن رو روایت می‌کنه. خیلی از ما شاید فکر کنیم که نفس کشیدن یه کار طبیعی و ساده‌س که هر کسی می‌تونه انجامش بده، اما واقعاً اینطور نیست! در واقع، علم غربی تا مدت‌ها اثرات فوق‌العاده‌ای که روش‌های مختلف نفس کشیدن می‌تونند روی سلامتیمون بذارند رو نادیده گرفته بود. اما این کتاب میاد و ثابت می‌کنه که نفس کشیدن یه مهارت حیاتی هست که می‌تونیم با تغییر روش‌ها و تکنیک‌های مختلف، سلامت جسمی و روحی خودمون رو به شدت بهبود بدیم. 🧘♀️💨
**درباره نویسنده**
جیمز نستِر، نویسنده این کتاب، یک روزنامه‌نگار برجسته از سانفرانسیسکو است که تجربه زیادی در نوشتن برای نشریات معتبر جهانی داره. او برای نشریاتی مثل *Scientific American*، *Outside Magazine* و *The New York Times* مقاله نوشته و پژوهش‌های زیادی در زمینه‌های علمی مختلف انجام داده. جیمز نستِر قبلاً کتابی به نام *Deep: Freediving, Renegade Science, and What the Ocean Tells Us About Ourselves* نوشته که در اون درباره غواصی آزاد، علم زیرآب و اینکه چطور دریا می‌تونه به ما کمک کنه تا بیشتر خودمون رو بشناسیم، صحبت کرده. این کتاب هم مثل کتاب‌های دیگه‌اش، می‌خواد مفهومی جدید از دنیای طبیعت و علم رو به ما نشون بده. 🌊🖋
نفس
**فصل 1 از 8:**
بیشتر از این که از دهان نفس بکشی، بهتره که از بینی‌ت نفس بکشی! 😲
جیمز نستِر، نویسنده، یه داستان جالب و عجیب از تجربه‌اش با نفس کشیدن براتون می‌گه. فشار خونش طی چند روز به طور وحشتناکی بالا رفته بود و از اونجا که فشار خون بالا خیلی می‌تونه خطرناک باشه، جیمز هم خیلی احساس بدی داشت. ضربان قلبش خیلی سریع شده بود و دمای بدنش افت کرده بود. و بدتر از همه این که اصلاً حس خوبی نداشت.
چرا اینطوری شده بود؟ داستان از این قراره که پنج روز پیش یه دکتر یه پلاگ سیلیکونی داخل سوراخ‌های بینی جیمز گذاشته بود و اون‌ها رو بسته بود. جیمز مجبور شد برای پنج روز فقط از دهانش نفس بکشه و بدنش رو مجبور کرد تا واکنش نشون بده. خلاصه این که تجربه‌اش خیلی بد و وحشتناک بود. 🤯
توی جامعه امروز، خیلی از ما اصلاً به نفس کشیدن فکر نمی‌کنیم. اکثر افراد می‌دونن که نفس کشیدن برای زنده موندن لازمه، ولی هیچ‌وقت جدی نمی‌گیریم که این کار چقدر می‌تونه روی سلامتیمون تأثیر بذاره. حقیقت اینه که شاید ۵۰ درصد از مردم به طور عمده از دهانشون نفس می‌کشن! دلایل مختلفی هم برای این موضوع وجود داره: از مشکلات پزشکی گرفته تا آلودگی هوا و حتی استرس. 😷
ولی مشکل اینجاست که وقتی از دهان نفس می‌کشیم، وضعیت بدتر و بدتر میشه. جیمز وقتی پلاگ‌ها رو از بینی‌ش بیرون آورد، بینی‌اش یه فاجعه شده بود! بینی‌اش کاملاً مسدود بود و مجبور شد با گوش‌پاک‌کن‌های بلند شروع به تمیز کردنش کنه. 😖 حتی یه عفونت باکتریایی هم گرفته بود که می‌تونست خیلی جدی بشه!
حالا فکر کنید، جیمز خودشم می‌دونست که خوابش خراب شده و راحت نمی‌تونه بخوابه چون قبلاً هم تجربه کرده بود که نفس کشیدن از دهان چطور باعث مشکلات خواب میشه. 😴 اما چیزی که بیشتر از همه بد بود این بود که چقدر این وضعیت بهش حس بدی می‌داد.
نکته مهم اینه که وقتی جیمز بالاخره تونست یه نفس کامل از بینی‌ش بکشه، اون نفس اول یک حس فوق‌العاده و تازه بود! این یکی از بزرگ‌ترین فایده‌های نفس کشیدن از بینی‌ست: بینی‌مون فقط هوا رو نمی‌کشه تو، بلکه اون رو تصفیه می‌کنه، گرم می‌کنه و مرطوب می‌کنه. این کار باعث میشه مواد شیمیایی تو بدن آزاد بشن که باعث کاهش فشار خون، تنظیم ضربان قلب و خیلی فواید دیگه میشن. 🌬️❤️
حالا اگه از دهانتون نفس بکشید، هیچ‌کدوم از این فواید رو نمی‌گیرید. حتی یه تحقیق قدیمی که در دهه ۷۰ و ۸۰ انجام شد نشون داد که تنفس از دهان می‌تونه خیلی آسیب‌زننده باشه. یه دکتر به نام Ejiel P. Harvold، یه گروه از میمون‌های ریزوس رو گرفت و سوراخ‌های بینی‌شون رو با پلاگ بست. بعد از دو سال عکس‌های زیادی ازشون گرفت که واقعاً خیلی ناراحت‌کننده‌ست. 😞
صورت و دندان‌های میمون‌ها به طور کامل تغییر کرد. دندان‌هاشون کج شدن و کل ساختار صورتشون به هم ریخت. ولی وقتی پلاگ‌ها رو از بینی‌شون درآوردن، تنها بعد از شش ماه صورتشون به حالت عادی برگشت. همه این تغییرات فقط به خاطر نفس کشیدن از دهان یا بینی بود. 😳
پس همیشه یادتون باشه، بینی‌تون رو دریابید! نفس کشیدن از بینی خیلی بیشتر از چیزی که فکر می‌کنید برای سلامتی‌تون مفیده. 👃✨
**این برای من چه سودی داره؟**
یاد بگیر درباره اثرات شگفت‌انگیز نفس کشیدن درست!
جیمز نستِر، کتاب **Breath: The New Science of a Lost Art**
گویندگان: توماس فلوریو و روزالین توردسیلاس
شاید شما زیاد به نفس کشیدن فکر نمی‌کنید. خب، همه می‌دونیم که نفس کشیدن برای زنده موندن لازمه، اما این که بخواهیم تمرین کنیم یا بیشتر بهش فکر کنیم، نه! همونطور که نفس می‌کشیم، انجامش میدیم. درست؟ اما آماده باشید که شگفت‌زده بشید! چون روش‌های مختلف نفس کشیدن می‌تونند تأثیر فوق‌العاده‌ای روی سلامت‌مون بذارند.
نفس کشیدن و جویدن می‌تونند حتی صورت ما رو تغییر بدن، راه‌های هوایی‌مون رو باز کنند و از مشکلاتی مثل آسم تا استرس رو از بین ببرند. حتی تکنیک‌های نفس کشیدن شدید می‌تونند به ما کمک کنند تا هذیان ببینیم یا بتونیم روی ضربان قلب و دمای بدنمون کنترل داشته باشیم. 😱💨
با این حال، قدرت نفس کشیدن هنوز در علم غربی به اندازه کافی مورد بررسی قرار نگرفته. این کتاب، که به نوعی یک سفر به دنیای “پولمونوت‌ها” (کسانی که مانند جیمز نستِر به کشف قدرت شگفت‌انگیزی که می‌توانیم با نفس کشیدن ساده به دست بیاریم پرداخته‌اند) هست، قراره شما رو با دنیای شگفت‌انگیز نفس کشیدن آشنا کنه! 🌬️✨
**فصل 1 از 8:**
بیشتر از این که از دهان نفس بکشی، بهتره که از بینی‌ت نفس بکشی! 😲
جیمز نستِر، نویسنده، یه داستان جالب و عجیب از تجربه‌اش با نفس کشیدن براتون می‌گه. فشار خونش طی چند روز به طور وحشتناکی بالا رفته بود و از اونجا که فشار خون بالا خیلی می‌تونه خطرناک باشه، جیمز هم خیلی احساس بدی داشت. ضربان قلبش خیلی سریع شده بود و دمای بدنش افت کرده بود. و بدتر از همه این که اصلاً حس خوبی نداشت.
چرا اینطوری شده بود؟ داستان از این قراره که پنج روز پیش یه دکتر یه پلاگ سیلیکونی داخل سوراخ‌های بینی جیمز گذاشته بود و اون‌ها رو بسته بود. جیمز مجبور شد برای پنج روز فقط از دهانش نفس بکشه و بدنش رو مجبور کرد تا واکنش نشون بده. خلاصه این که تجربه‌اش خیلی بد و وحشتناک بود. 🤯
توی جامعه امروز، خیلی از ما اصلاً به نفس کشیدن فکر نمی‌کنیم. اکثر افراد می‌دونن که نفس کشیدن برای زنده موندن لازمه، ولی هیچ‌وقت جدی نمی‌گیریم که این کار چقدر می‌تونه روی سلامتیمون تأثیر بذاره. حقیقت اینه که شاید ۵۰ درصد از مردم به طور عمده از دهانشون نفس می‌کشن! دلایل مختلفی هم برای این موضوع وجود داره: از مشکلات پزشکی گرفته تا آلودگی هوا و حتی استرس. 😷
ولی مشکل اینجاست که وقتی از دهان نفس می‌کشیم، وضعیت بدتر و بدتر میشه. جیمز وقتی پلاگ‌ها رو از بینی‌ش بیرون آورد، بینی‌اش یه فاجعه شده بود! بینی‌اش کاملاً مسدود بود و مجبور شد با گوش‌پاک‌کن‌های بلند شروع به تمیز کردنش کنه. 😖 حتی یه عفونت باکتریایی هم گرفته بود که می‌تونست خیلی جدی بشه!
حالا فکر کنید، جیمز خودشم می‌دونست که خوابش خراب شده و راحت نمی‌تونه بخوابه چون قبلاً هم تجربه کرده بود که نفس کشیدن از دهان چطور باعث مشکلات خواب میشه. 😴 اما چیزی که بیشتر از همه بد بود این بود که چقدر این وضعیت بهش حس بدی می‌داد.
نکته مهم اینه که وقتی جیمز بالاخره تونست یه نفس کامل از بینی‌ش بکشه، اون نفس اول یک حس فوق‌العاده و تازه بود! این یکی از بزرگ‌ترین فایده‌های نفس کشیدن از بینی‌ست: بینی‌مون فقط هوا رو نمی‌کشه تو، بلکه اون رو تصفیه می‌کنه، گرم می‌کنه و مرطوب می‌کنه. این کار باعث میشه مواد شیمیایی تو بدن آزاد بشن که باعث کاهش فشار خون، تنظیم ضربان قلب و خیلی فواید دیگه میشن. 🌬️❤️
حالا اگه از دهانتون نفس بکشید، هیچ‌کدوم از این فواید رو نمی‌گیرید. حتی یه تحقیق قدیمی که در دهه ۷۰ و ۸۰ انجام شد نشون داد که تنفس از دهان می‌تونه خیلی آسیب‌زننده باشه. یه دکتر به نام Ejiel P. Harvold، یه گروه از میمون‌های ریزوس رو گرفت و سوراخ‌های بینی‌شون رو با پلاگ بست. بعد از دو سال عکس‌های زیادی ازشون گرفت که واقعاً خیلی ناراحت‌کننده‌ست. 😞
صورت و دندان‌های میمون‌ها به طور کامل تغییر کرد. دندان‌هاشون کج شدن و کل ساختار صورتشون به هم ریخت. ولی وقتی پلاگ‌ها رو از بینی‌شون درآوردن، تنها بعد از شش ماه صورتشون به حالت عادی برگشت. همه این تغییرات فقط به خاطر نفس کشیدن از دهان یا بینی بود. 😳
پس همیشه یادتون باشه، بینی‌تون رو دریابید! نفس کشیدن از بینی خیلی بیشتر از چیزی که فکر می‌کنید برای سلامتی‌تون مفیده. 👃✨
**فصل 2 از 8**
سر انسان به شکلی تکامل پیدا کرده که برای نفس کشیدن مضر است. 😕
رابطه مشکل‌دار ما با نفس کشیدن خیلی پیش از تکامل انسان‌های امروزی به وجود اومده. این داستان به ۱.۷ میلیون سال پیش برمی‌گرده، زمانی که نیاکان دور ما، یعنی *هومو هابیلیس* و بعدتر *هومو اریکتوس*، شروع به آماده‌سازی غذا قبل از خوردن کردن. حتی قبل از این که *هومو اریکتوس* به پختن غذاها بپردازه، حدود ۸۰۰ هزار سال پیش، *هومو هابیلیس* شروع به نرم کردن غذاها کرده بود. این کار باعث می‌شد که بدن بتونه کالری‌های بیشتری از غذاها جذب کنه و انرژی بیشتری از اون‌ها بگیره.
با این انرژی اضافی، مغز این موجودات روز به روز بزرگ‌تر می‌شد. بعد از اون، حدود ۳۰۰ هزار سال پیش، نسل‌های بعدی اون‌ها یعنی *هومو ساپینس* (همون انسان‌های امروزی) شروع به حرف زدن کردن، چون حنجره‌شون پایین‌تر رفت. مغزهای بزرگ‌تر و حنجره‌های پایین‌تر باعث شد که مزایای تکاملی زیادی به دست بیاریم، اما این تغییرات یه هزینه هم داشت. مغزهای بزرگ‌تر باعث می‌شد که سینوس‌ها و مجاری هوایی ما به فضاهای تنگ‌تری فشرده بشن و بینی‌مون برجسته‌تر بشه. یه مشکل بزرگ‌تر این بود که حنجره‌های پایین‌تر باعث می‌شد بیشتر در معرض خفگی قرار بگیریم. ولی بدترین قسمت داستان هنوز پیش نیومده بود.
پیام اصلی اینجاست که سر انسان به شکلی تکامل پیدا کرده که برای نفس کشیدن مناسب نیست. برای خیلی از دلایل، سر انسان به طور خاص مناسب نفس کشیدن سالم نیست. اما ما هزاران سال توانستیم به‌طور نسبی با این وضعیت کنار بیایم. مشکل واقعی حدود ۳۰۰ سال پیش شروع شد. در اوایل قرن ۱۸، تغییرات زیادی در رژیم غذایی انسان‌ها در غرب به وجود اومد. پیشرفت‌های فناوری در پردازش غذا باعث شد که به طور کلی رژیم‌های غذایی ما نرم‌تر بشن. 🍽️
این تغییرات تأثیر زیادی روی بدن‌ها و به خصوص ساختار صورت ما داشت. چون مردم کمتر مجبور به جویدن غذاها شدن، دهنشون به اندازه کافی رشد نکرد و این باعث افزایش مشکلات دندان‌پزشکی و مشکلات تنفسی شد. پس نه تنها تکامل، بلکه رژیم غذایی مدرن ما هم تأثیر زیادی روی شکل سرمون گذاشته. در حقیقت، فرهنگ‌هایی که عادات غذایی متفاوتی دارن، معمولاً کمتر دچار مشکلات تنفسی میشن. یکی از محققان آمریکایی به نام *جرج کاتلین* این موضوع رو در دهه ۱۸۳۰ وقتی که از بیش از ۵۰ جامعه بومی در شمال و جنوب آمریکا بازدید کرده بود، ثبت کرد.
با اینکه این گروه‌ها تنوع زیادی در آداب و رسوم و رژیم‌های غذایی‌شون داشتن، چند ویژگی مشترک داشتن: بدن‌های بلند، دندان‌های کاملاً صاف، عدم وجود مشکلات مزمن سلامتی و یه درک عمومی از لزوم نفس کشیدن از بینی. کاتلین به شدت به قدرت نفس کشیدن از بینی ایمان پیدا کرده بود و حتی متوجه شد که این روش می‌تونه مشکلات تنفسی خودش رو هم درمان کنه. برای همین، یه کتاب نوشت به نام *نفس زندگی* که در اون از خواننده‌ها خواسته بود که دهانشون رو ببندن. متأسفانه پیام کاتلین هیچ وقت به طور جدی پذیرفته نشد. 😞
پس، می‌تونیم بگیم که تکامل بدن انسان با توجه به تغییرات رژیم غذایی ما، باعث شده که مشکلات تنفسی جدی‌تری پیدا کنیم.
**فصل 3 از 8**
نفس کشیدن به داخل مهمه – ولی نفس بیرون دادن هم مهمه. 😮
در سال 1958، بیمارستان امور جانبازان ایست اورنج در نیوجرسی یک تصمیم عجیب گرفت. اونا یک مدیر گروه کر به نام کارل استو رو استخدام کردن تا وضعیت یک گروه از بیماران مبتلا به *امفیزم* (بیماری مزمن ریه که تنفس رو سخت می‌کنه) رو بررسی کنه. اگرچه استو تحصیلات پزشکی نداشت، ولی خیلی زود مشکل رو تشخیص داد. اون متوجه شد که بیماران نفس‌های کوتاه و سریعی می‌کشیدن و فکر کرد که مشکل از نفس کشیدن به داخل نیست؛ چون اونا هوای کافی وارد ریه‌هاشون می‌کردن.
اما مشکل اصلی این بود که اون‌ها به اندازه کافی نفس رو بیرون نمی‌دادن! استو به بیمارانش توصیه کرد که نفس‌هاشون رو به طور کامل و صحیح بیرون بدن و نتایج این کار شگفت‌انگیز بود. پیام اصلی اینجاست که نفس کشیدن به داخل مهمه، اما نفس بیرون دادن هم به همون اندازه اهمیت داره. اون چیزی که استو کشف کرد قدرت *دیافراگم* بود، عضله‌ای که زیر ریه‌ها قرار داره. این عضله وقتی نفس می‌کشیم پایین میاد و ریه‌ها رو گشاد می‌کنه، و وقتی نفس رو بیرون میدیم بالا میره.
در شرایط معمولی، افراد بالغ معمولاً از تمام ظرفیت دیافراگم خودشون استفاده نمی‌کنن و کسانی که مشکل تنفسی دارن، حتی کمتر از دیگران از این عضله استفاده می‌کنن. روش استو این بود که بدن بیمارانش رو آموزش بده تا دیافراگم خودشون رو درست تمرین بدن. بیماران دراز می‌کشیدن و استو از اون‌ها می‌خواست خیلی آرام نفس بکشن، در حالی که قسمت‌های مختلف سینه، گردن و گلو رو ماساژ می‌داد و ضربه می‌زد. این کار باعث می‌شد که اونا هر بار که نفس رو بیرون می‌دادن، هوای بیشتری جابجا کنن.
این روش ساده، با اینکه عجیب به نظر می‌رسید، ظرفیت ریه‌ها رو به طور چشمگیری افزایش داد، چون دیافراگم رو به آرامی به حرکت در می‌آورد. استو *امفیزم* رو درمان نکرد، چون آسیب به ریه‌ها دائمی بود، ولی روش‌های اون باعث شد که بیماران بتونن از بخش‌های سالم ریه‌هاشون استفاده کنن. خیلی از بیماران دوباره قادر به راه رفتن و حرف زدن شدن و یکی از اونا حتی بیمارستان رو ترک کرد و شد کاپیتان کشتی! پزشکان شگفت زده بودن، چون تا اون زمان کسی فکر نمی‌کرد که بتونن دیافراگم رو اینقدر به حرکت در بیارن.
عقیده رایج این بود که ریه‌ها با افزایش سن ضعیف و ضعیف‌تر میشن و ظرفیت‌شون کم میشه، اما واقعیت اینه که طبق تحقیقات استو، به طرز شگفت‌انگیزی راحت میشه ظرفیت ریه‌ها رو افزایش داد. حتی فقط پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری می‌تونه ظرفیت ریه‌ها رو تا ۱۵% افزایش بده. پس، چی داره اینجا اتفاق می‌افته؟ چرا نفس بیرون دادن اینقدر مهمه؟ آیا فقط همون هوای اضافه‌ای که نیاز نداریم رو بیرون میدیم؟
جواب دقیق‌تر این رو در ادامه میگیم منتظر باش! 🌬️
**فصل 4 از 8**
نفس کشیدن آرام و کم عمق فواید سلامتی غیرمنتظره‌ای داره. 🌬️
به آوای «آوم» در آیین جینیسم فکر کن، یا ذکر «روزیری» در کاتولیک‌ها، یا ذکر «ساتا ناما» در یوگای کندالینی، یا دعاهایی که در جاهای مختلف از ژاپن تا هاوایی و چین شنیده میشه. فکر می‌کنی در هر کدوم از این سنت‌ها، کسی که در حال دعا یا مدیتیشن هست چقدر طول می‌کشه نفس بکشه؟ جالبه بدونی که نفس کشیدن از ریه‌ها بهترین روش برای انجام این کاره. به طور شگفت‌آوری، همه این‌ها روی نفس‌هایی تکیه دارند که تقریباً دقیقا همون زمان رو می‌بره، حدود ۵.۵ تا ۶ ثانیه.
نفس‌های آرام و کند با این سرعت واقعاً برای بدن خیلی مفیدن؛ چون باعث افزایش جریان خون به مغز و بهبود کارایی بدن میشن. از این نظر، دعا واقعاً می‌تونه برای سلامت شما مفید باشه. پیام اصلی این بخش اینه که نفس کشیدن آرام و کم عمق فواید سلامتی غیرمنتظره‌ای داره. چرا اینطور بهتره که نفس بکشیم؟ بریم یه نگاهی دقیق‌تر بندازیم به سطح مولکولی.
در شیمی زیستی، فرآیند تبادل گازها که در ریه‌ها شروع و به پایان می‌رسه، ثبت شده. مولکول‌های اکسیژن که در هوای وارد شده به ریه‌ها هستن، به گلبول‌های قرمز خون متصل میشن و در بدن جابجا میشن تا به سلول‌ها برسند و استفاده بشن. این‌ها با مولکول‌های دی‌اکسید کربن تعویض میشن که بعداً به ریه‌ها برمی‌گردند و از بدن خارج میشن. اما دی‌اکسید کربن خیلی بیشتر از یه محصول زائده. در واقع، نقش خیلی مهمی در جدا شدن اکسیژن از گلبول‌های قرمز داره.
حتی بیشتر از این، دی‌اکسید کربن باعث گشاد شدن رگ‌های خونی میشه و اون‌ها رو وسیع‌تر می‌کنه تا بتونن خون بیشتری حمل کنن. اما وقتی که نفس می‌کشیم سریع، همه دی‌اکسید کربن رو بیرون میدیم که باعث کاهش جریان خون میشه. به همین دلیله که ورزش یا حالت پانیک می‌تونن باعث سردرد یا احساس سبکی سر بشن.
نفس کشیدن آرام‌تر از طرف دیگه، دی‌اکسید کربن بیشتری توی بدن نگه می‌داره، که یعنی بیشتر انرژی و کارایی برای بدن فراهم میشه. به همین دلیله که نفس کشیدن آرام و کم عمق بهتره. ما هوای خیلی بیشتر از اون چیزی که نیاز داریم، وارد ریه‌ها می‌کنیم، پس حتی اگر آرام نفس بکشی، هیچ ریسکی برای کمبود اکسیژن نخواهی داشت.
ممکنه اول احساس عجیبی داشته باشی، اما واقعا نیاز نیست هر بار ریه‌هات رو تا حد انفجار پر کنی. پس امتحانش کن! نفس ایده‌آل اینه که ۵.۵ ثانیه به داخل و ۵.۵ ثانیه به بیرون نفس بکشی، که میشه ۵.۵ نفس در دقیقه. حتی اگر فقط چند دقیقه در روز نفس‌هات رو اینطوری کُند کنی، تأثیرات شگفت‌انگیزی روی سلامتی‌ت خواهد داشت، حالا حتی اگر همزمان دعا نکنید! ✨
**فصل 5 از 8**
ما می‌توانیم کارهای زیادی برای بهبود شکل دهان‌مان انجام دهیم. 😁
همونطور که قبلاً گفتیم، سبک زندگی مدرن به هیچ‌وجه برای تنفس ما مناسب نیست. در ۳۰۰ سال گذشته، غذای فرآوری‌شده باعث شده که کمتر بجویم و این باعث شده که اندازه دهان‌مون کوچکتر بشه، دندان‌هایمان کج بشه و راه‌های هوایی‌مان مسدود شوند. این یکی از دلایل اصلی مشکلات تنفسی رایج این روزها است، از خرخر شبانه گرفته تا آسم. اما این خبر خوبیه! 🌟
چون این مشکلات به دلیل عادت‌های ما به وجود میاد، به طرز شگفت‌انگیزی ساده است که روند رو معکوس کنیم. حتی می‌توانیم شکل دهان‌مان رو تغییر بدیم، همونطور که پیشرفت‌های جالب در ارتودنسی نشان داده. پیام اصلی این بخش اینه که ما می‌توانیم کارهای زیادی برای بهبود شکل دهان‌مون انجام بدیم.
ارتودنسی سنتی، با این حال، ممکنه زیاد به کار نیاد. در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۵۰، ارتودنتیست‌ها اغلب دندان‌های بیمار رو می‌کشیدن و براکت و وسایل خاصی برای تنظیم دندان‌ها قرار می‌دادن. این کار برای حل مشکلاتی بود که به دلیل دهان‌های کوچیک به وجود اومده بود.
اما در طول زمان، این روش باعث کوچکتر شدن بیشتر دهان‌ها شد. گاهی اوقات بیماران حتی مشکلات جدیدی مثل خرخر یا آپنه خواب پیدا می‌کردن. وقتی دندانپزشک بریتانیایی جان میو این رو در اواخر دهه ۵۰ متوجه شد، با مقاومت زیادی از طرف همکارانش مواجه شد. در نهایت، حتی مجوز کارش رو هم از دست داد. اما این واقعاً بد بود چون ایده‌های او حالا به روش‌های معمول تبدیل شده‌اند.
راه‌حل میو برای مشکل دهان‌های کوچیک؟
بهترین کار اینه که وضعیت دهانی‌مون رو درست نگه داریم. لب‌ها رو به هم فشار بدیم و دندان‌ها کمی با هم تماس داشته باشن، بعد زبان رو روی سقف دهان قرار بدیم. فقط کافیه وقتی نشسته‌ایم یا ایستاده‌ایم، وضعیت صحیح بدن رو حفظ کنیم، این کار به باز شدن راه‌های هوایی کمک می‌کنه.
همچنین دستگاه‌های خاصی برای کمک به این فرایند وجود داره. نویسنده آزمایشی برای دستگاه «هوموبلاک» نوشته شده توسط تئودور بلفورت انجام داد. این دستگاه در دهان قرار می‌گیره و طوری وانمود می‌کنه که بیشتر از چیزی که واقعاً هست جویدن داریم. در عرض چند هفته، راه‌های هوایی نویسنده باز شد، فک‌اش در وضعیت درست قرار گرفت و حتی نزدیک به ۲ سانتی‌متر مکعب استخوان جدید در اطراف صورتش رشد کرد.
درسته! حتی بزرگسال‌ها هم می‌تونن فقط با جویدن بیشتر، استخوان رشد بدن! استفاده از دندان‌های آسیاب پشتی باعث تولید سلول‌های بنیادی میشه که استخوان جدید در اطراف دهان و صورت رشد میده. این باعث باز شدن راه‌های هوایی میشه. و به علاوه، باعث میشه که جوان‌تر به نظر برسید. ✨
**فصل 6 از 8**
تکنیک‌های تنفسی شدید می‌توانند تأثیرات شگفت‌انگیزی داشته باشند. 😲
خیلی راحت می‌توان کارهایی انجام داد تا راه‌های هوایی‌مان بازتر بشه و از مزایای عادت‌های تنفسی خوب بهره‌مند بشیم. اما اگه بخواهیم این کار رو به حدی پیش ببریم که نتیجه‌های واقعاً فرا بشری ببینیم، باید از تکنیک‌های تنفسی شدید استفاده کنیم. مثل *سوامی راما*، مردی از شمال هند که در سال ۱۹۷۰ به یک کلینیک روانپزشکی در *توپیکا، کانزاس* رفت.
وقتی به دستگاه‌های مختلف وصل شد، پزشکان رو شگفت‌زده کرد. در عرض یک دقیقه، ضربان قلبش رو از ۷۴ به ۵۲ کاهش داد. بعدتر، ضربان قلبش رو از ۶۰ به ۸۲ توی ۸ ثانیه افزایش داد. همچنین، توانست ضربان قلبش رو به ۳۰۰ در دقیقه برای ۳۰ ثانیه ثابت نگه داره که این معمولاً کشنده‌ست! راما همچنین دمای بدنش رو کنترل می‌کرد. دمای بین انگشت شست و انگشت کوچکش رو ۱۱ درجه متفاوت کرد!
اما نکته جالب اینه که راما اصلاً استثنایی نبود. یوگی‌ها (رهبران معنوی هندی) برای قرن‌ها این توانایی‌ها رو نشون دادن چون می‌دونستن چطور از قدرت تنفس استفاده کنن. پیام اصلی این بخش اینه که تکنیک‌های تنفسی شدید می‌توانند تأثیرات شگفت‌انگیزی داشته باشند.
یکی از معروف‌ترین تکنیک‌های کنترل تنفس، *تومو* یا «آتش درونی» است. این روش تنفسی توسط بودایی‌های تبتی هزار سال پیش توسعه داده شد و تغییرات شگفت‌انگیزی در دمای بدن ایجاد می‌کنه. کسانی که این تکنیک رو تمرین می‌کنن، می‌تونن در ارتفاعات یخ زده هیمالیا با لباس‌های نازک زنده بمونن و حتی برف‌های اطراف بدنشون رو با حرارت بدن ذوب کنن.
این فقط مختص بودایی‌های تبتی نیست. یک پستچی سابق هلندی به نام *ویم هاف* هم همون کارها رو کرده. او در دهه ۲۰۰۰ معروف شد به خاطر دویدن نیمه‌ماراتن در دایره قطب شمال بدون کفش یا لباس. در یک آزمایش، دانشمندان به او باکتری *E. coli* تزریق کردن و مشاهده کردند که او به‌طور فعال در حال مبارزه با عفونت بود.
چطور هاف و تمرین‌کنندگان *تومو* این کارها رو انجام دادن؟ از طریق یک سیستم دقیق و سخت‌گیرانه تنفس سنگین. نه به‌طور تدریجی و نرم مثل تنفس معمولی، بلکه یک فشار شدید هوا که بدن رو وادار به واکنش می‌کنه. همه‌ی این نفس‌های سنگین بدن رو به حالت استرس می‌برد و در این حالت شدید می‌تونید سیستم عصبی خودکار بدن رو هک کنید، که معمولاً کارهایی مثل ضربان قلب و دمای بدن رو کنترل می‌کنه.
روش ساده‌شده‌ی هاف که برای مخاطبان غربی طراحی شده هم شامل قرار گرفتن در معرض سرما به‌طور مکرر است. این روش‌ها هنوز هم بحث‌برانگیز هستند و نباید به‌راحتی انجام بشوند، اما این‌ها نشون‌دهنده قدرت شگفت‌انگیز تنفس برای بدن ما هستند. 💪🌬️
**فصل 7 از 8**
تغییر میزان دی‌اکسید کربن می‌تواند تصورات و آگاهی ما را تغییر دهد. 💭🌬️
اگر روش‌های تنفسی سنگین رو بیشتر فشار بدیم، می‌تونن هم بدن رو و هم ذهن رو تحت تأثیر قرار بدن، به طوری که اثراتی شبیه به داروهای روانگردان ایجاد بشه. در سال ۱۹۵۶، *استانیسلاو گروف*، دانشجوی روان‌شناسی، برای یک آزمایش دارویی داوطلب شد. یک‌صد میکروگرم از یک ماده جدید عجیب باعث شد که او تصاویری پرجنب‌وجوش و فراطبیعی ببینه. او یکی از اولین کسانی بود که *LSD* رو تجربه کرد. یک دهه بعد، این ماده ممنوع شد، بنابراین گروف روش قانونی خودشو پیدا کرد. اسمش رو گذاشت *تنفس هولوتروپیک*.
او متوجه شد که چند ساعت نفس کشیدن سنگین می‌تواند باعث توهمات شدید بشه. چرا؟ جواب، مثل همیشه، دی‌اکسید کربن هست.
پیام اصلی این بخش اینه که تغییر میزان دی‌اکسید کربن می‌تواند تصورات و آگاهی ما رو باز کنه و تغییر بده. همونطور که قبلاً گفتیم، تنفس سنگین باعث کاهش سطح دی‌اکسید کربن میشه. تنفس سنگین *تنفس هولوتروپیک* اثرات بیشتری داره. این روش جریان خون به مغز رو کاهش میده، به ویژه مناطقی که مسئول حس خودشناسی و درک گذر زمان هستند، که این خود منجر به به وجود اومدن تصورات و توهمات میشه.
این روش هنوز هم یک درمان بحث‌برانگیز هست که به‌طور گسترده مطالعه نشده، اما بعضی‌ها گزارش دادن که *تنفس هولوتروپیک* باعث ایجاد پیشرفت‌های درمانی شده. جالب اینجاست که تغییر میزان دی‌اکسید کربن در جهت مخالف هم می‌تواند اثرات شگفت‌انگیزی داشته باشد.
*جاستین فاینشتاین*، عصب‌شناس، سال‌هاست که داره اثرات درمانی چیزی به نام «درمان دی‌اکسید کربن» رو مطالعه می‌کنه، یه حوزه تحقیقاتی که برای بیش از یک قرن به طور عجیبی نادیده گرفته شده. در ابتدا، قرار دادن افراد در معرض دوز بالای دی‌اکسید کربن باعث حملات وحشت‌زدگی وحشتناک می‌شود، حتی برای کسانی که اصولاً از چیزی نمی‌ترسند. چون این کار باعث میشه که *شیمورسپتورهای* مغز (سلول‌های عصبی که سطح دی‌اکسید کربن بدن رو کنترل می‌کنن) فکر کنن که یه مشکلی جدی پیش اومده. اما وقتی این حملات وحشت‌زدگی فروکش کرد، این نوع درمان می‌تواند به حالتی از آرامش عمیق منجر بشه.
این مشابه حالتی است که می‌توان از طریق تکنیک‌های تنفسی آهسته و ملایم به آن رسید. اما برای کسانی که از اضطراب، صرع یا اسکیزوفرنی رنج می‌برند، ممکنه انجام این تمرینات سخت باشه. برای این افراد، درمان فاینشتاین یه راه میانبر برای رسیدن به همین حالت آرامش هست.
البته به شرطی که بتونن حملات وحشت‌زدگی رو تحمل کنن. نویسنده این درمان رو با دوز ۳۵٪ دی‌اکسید کربن امتحان کرد. و احساس می‌کرد که با هر نفس که می‌کشه داره خفه میشه! 😰
**فصل 8 از 8**
قدرت تنفس هنوز در غرب کم شناخته شده است، اما در جاهای دیگه، یک حکمت باستانی است. 🌍🌬️
با وجود کارهای مستمر دانشمندانی مانند *جاستین فاینشتاین*، تحقیق در مورد قدرت تنفس و سطح دی‌اکسید کربن هنوز در مراحل اولیه است. بیشتر پیشگامان این حوزه، مثل *کارل استو* یا *جان میو*، به طور قابل توجهی خارج از اصول پزشکی غربی کار می‌کردند. اما در نقاط دیگر جهان، همونطور که *سوامی رام* و تمرین‌کنندگان *تومو* نشان می‌دهند، این حکمت درباره تنفس بسیار شناخته شده است و این سنت‌های باستانی رویکردی یکپارچه‌تر برای تفکر درباره آن ارائه می‌دهند.
پیام اصلی این بخش اینه که، قدرت تنفس هنوز در غرب کم شناخته شده است، اما در جاهای دیگه حکمت باستانی است.
حدود ۳۰۰۰ سال پیش، یک مفهوم قدرتمند در آسیا ظهور کرد. هندی‌ها به آن *پرانا* می‌گفتند و چینی‌ها آن را *چی* می‌نامیدند. این یک نوع نظریه انرژی یا نیروی حیات است. پرانا، چی یا هر چی اسمش باشه، در همه چیز در جهان در حال چرخشه، اما در موجودات زنده بیشتر متمرکز است. بنابراین برای حفظ سلامتی، باید پرانا رو حفظ کنید.
سنت‌های قدیمی مثل *طب سوزنی* و *یوگا* به عنوان روش‌هایی برای حفظ جریان پرانا توسعه یافته‌اند، اما بهترین روش همه این است که فقط پرانا رو با نفس کشیدن وارد کنید.
رابطه پرانا با یوگا حتی عمیق‌تر از چیزی است که فکر می‌کنید. اولین متون ما که درباره یوگا صحبت می‌کنند، *یوگا سوترا* ها هستند که حدود ۵۰۰ سال پیش از میلاد نوشته شده‌اند. شاید برای مخاطب مدرن تعجب‌آور باشد، اما در این متون به حرکات بدنی کمترین اشاره‌ای نشده. در واقع، آنها درباره ثابت ماندن و ایجاد پرانا از طریق تنفس صحبت می‌کنند.
پرانا حتی توضیحی برای اثرات شگفت‌انگیز تنفس سنگین هم دارد. ناگهان افزایش پرانا می‌تواند بدن را به واکنش‌های شدید مانند توهمات سوق دهد.
اما این روش یک یوگی نیست. این ساختن تدریجی پرانا در طول سال‌هاست که اجازه می‌دهد بیشترین اثرات به وجود بیاد.
عجیبه که علم مدرن هنوز در حال یاد گرفتن چیزهایی در مورد چیزی است که اینقدر بنیادی و حیاتی برای ما است مثل تنفس. اما این یکی از زمینه‌هایی است که به اصطلاح پیشرفت‌ها در سبک زندگی با پیشرفت‌های مراقبت‌های بهداشتی همگام نبوده‌اند. نکته اینجاست که شما نیازی ندارید که *تومو* یا هیچ روش افراطی دیگه‌ای رو برای استفاده از قدرت تنفس تمرین کنید.
حتی نیازی نیست که به پرانا اعتقاد داشته باشید. تنها کاری که باید انجام بدید اینه که ۵.۵ ثانیه نفس بکشید، ۵.۵ ثانیه نفس رو بیرون بدید، و این کار رو تکرار کنید.
شما حالا با خلاصه‌ای از کتاب *Breath* اثر *جیمز نستُر* آشنا شدید.
