همه‌ی ما حداقل یه بار در مورد مسائل جنسی فکر کردیم، ولی خب زیاد پیش نمیاد که به این فکر کنیم که رفتار جنسی ما چه تفاوت‌هایی با رفتارهای تولید مثل سایر موجودات داره. این کتاب «چرا رابطه جنسی لذت‌بخش است؟» (1998) از جارد دایموند یه نگاه خیلی جالب به این موضوع داره. دایموند توی این کتاب توضیح می‌ده که چرا رفتار جنسی ما از بقیه حیوانات خیلی متفاوت‌تره و چطور این ویژگی‌ها می‌تونن دلیل اصلی باشن که ما انسان‌ها به بالاترین نقطه در زنجیره غذایی رسیدیم.

دایموند توی این کتاب می‌خواد به این سوال جواب بده که چرا ما تنها موجوداتی هستیم که از رابطه جنسی فقط برای تولید مثل استفاده نمی‌کنیم، بلکه خیلی وقتا برای لذت بردن ازش هم استفاده می‌کنیم. حالا اگر به موضوع نگاه کنی، می‌بینی که انسان‌ها خیلی بیشتر از بسیاری از موجودات دیگه از رابطه جنسی بهره می‌برن. برای خیلی از حیوانات، رابطه جنسی فقط برای تولید مثل اتفاق می‌افته، اما برای ما انسان‌ها یه بخش از زندگی عادیه و خیلی موقع‌ها، اصلاً نمی‌تونیم ازش بگذریم.

دایموند می‌گه این یه ویژگی خیلی خاصه که باعث شده انسان‌ها بتونن به بالاترین جایگاه در زنجیره غذایی برسن. این ویژگی باعث میشه که نه تنها برای بقای نسل، بلکه برای ارتباطات عاطفی و حتی اجتماعی‌مون هم اهمیت داشته باشه. برخلاف بسیاری از موجودات که توی زمان‌های خاصی برای تولید مثل جفت‌گیری می‌کنن، ما انسان‌ها معمولاً در شرایط مختلف به رابطه جنسی پرداخته و ازش لذت می‌بریم. 😏 این یکی از دلایل خیلی مهمی هست که باعث شده ما به این سرعت توی محیط‌زیست خودمون پیشرفت کنیم.

جالب‌تر از همه اینه که دایموند در مورد این صحبت می‌کنه که این رفتار جنسی ویژه انسان‌ها به‌شکلی بوده که ما توانستیم به بالاترین رتبه توی هرم غذایی برسیم و خیلی سریع به موجوداتی متفاوت از بقیه تبدیل بشیم. این کتاب خیلی خوب به این سوال جواب می‌ده که چرا رابطه جنسی توی انسان‌ها یه مقوله پیچیده‌ و فراتر از تولید مثل صرفه و بیشتر به لذت، ارتباط و حتی رشد اجتماعی مربوط میشه. 🧠🔥

اگر شما هم می‌خواهید بیشتر درک کنید که چرا گاهی وقت‌ها در عرض چند دقیقه از حالت “خیلی داغ” به “نه امشب عزیزم” تغییر وضعیت میدیم 😅، این کتاب می‌تونه خیلی براتون جالب و آموزنده باشه.

نویسنده کتاب

جرد دایموند

زمان لازم برای مطالعه این کتاب

40

دقیقه

چرا رابطه جنسی سرگرم کننده است؟

تکامل جنسیت انسان

جلد کتاب

دسته بندی

علمی

جرد دایموند

نویسنده

40

زمان مطالعه

چرا رابطه جنسی سرگرم کننده است؟

همه‌ی ما حداقل یه بار در مورد مسائل جنسی فکر کردیم، ولی خب زیاد پیش نمیاد که به این فکر کنیم که رفتار جنسی ما چه تفاوت‌هایی با رفتارهای تولید مثل سایر موجودات داره. این کتاب «چرا رابطه جنسی لذت‌بخش است؟» (1998) از جارد دایموند یه نگاه خیلی جالب به این موضوع داره. دایموند توی این کتاب توضیح می‌ده که چرا رفتار جنسی ما از بقیه حیوانات خیلی متفاوت‌تره و چطور این ویژگی‌ها می‌تونن دلیل اصلی باشن که ما انسان‌ها به بالاترین نقطه در زنجیره غذایی رسیدیم.

دایموند توی این کتاب می‌خواد به این سوال جواب بده که چرا ما تنها موجوداتی هستیم که از رابطه جنسی فقط برای تولید مثل استفاده نمی‌کنیم، بلکه خیلی وقتا برای لذت بردن ازش هم استفاده می‌کنیم. حالا اگر به موضوع نگاه کنی، می‌بینی که انسان‌ها خیلی بیشتر از بسیاری از موجودات دیگه از رابطه جنسی بهره می‌برن. برای خیلی از حیوانات، رابطه جنسی فقط برای تولید مثل اتفاق می‌افته، اما برای ما انسان‌ها یه بخش از زندگی عادیه و خیلی موقع‌ها، اصلاً نمی‌تونیم ازش بگذریم.

دایموند می‌گه این یه ویژگی خیلی خاصه که باعث شده انسان‌ها بتونن به بالاترین جایگاه در زنجیره غذایی برسن. این ویژگی باعث میشه که نه تنها برای بقای نسل، بلکه برای ارتباطات عاطفی و حتی اجتماعی‌مون هم اهمیت داشته باشه. برخلاف بسیاری از موجودات که توی زمان‌های خاصی برای تولید مثل جفت‌گیری می‌کنن، ما انسان‌ها معمولاً در شرایط مختلف به رابطه جنسی پرداخته و ازش لذت می‌بریم. 😏 این یکی از دلایل خیلی مهمی هست که باعث شده ما به این سرعت توی محیط‌زیست خودمون پیشرفت کنیم.

جالب‌تر از همه اینه که دایموند در مورد این صحبت می‌کنه که این رفتار جنسی ویژه انسان‌ها به‌شکلی بوده که ما توانستیم به بالاترین رتبه توی هرم غذایی برسیم و خیلی سریع به موجوداتی متفاوت از بقیه تبدیل بشیم. این کتاب خیلی خوب به این سوال جواب می‌ده که چرا رابطه جنسی توی انسان‌ها یه مقوله پیچیده‌ و فراتر از تولید مثل صرفه و بیشتر به لذت، ارتباط و حتی رشد اجتماعی مربوط میشه. 🧠🔥

اگر شما هم می‌خواهید بیشتر درک کنید که چرا گاهی وقت‌ها در عرض چند دقیقه از حالت “خیلی داغ” به “نه امشب عزیزم” تغییر وضعیت میدیم 😅، این کتاب می‌تونه خیلی براتون جالب و آموزنده باشه.

همه‌ی ما حداقل یه بار در مورد مسائل جنسی فکر کردیم، ولی خب زیاد پیش نمیاد که به این فکر کنیم که رفتار جنسی ما چه تفاوت‌هایی با رفتارهای تولید مثل سایر موجودات داره. این کتاب «چرا رابطه جنسی لذت‌بخش است؟» (1998) از جارد دایموند یه نگاه خیلی جالب به این موضوع داره. دایموند توی این کتاب توضیح می‌ده که چرا رفتار جنسی ما از بقیه حیوانات خیلی متفاوت‌تره و چطور این ویژگی‌ها می‌تونن دلیل اصلی باشن که ما انسان‌ها به بالاترین نقطه در زنجیره غذایی رسیدیم.

دایموند توی این کتاب می‌خواد به این سوال جواب بده که چرا ما تنها موجوداتی هستیم که از رابطه جنسی فقط برای تولید مثل استفاده نمی‌کنیم، بلکه خیلی وقتا برای لذت بردن ازش هم استفاده می‌کنیم. حالا اگر به موضوع نگاه کنی، می‌بینی که انسان‌ها خیلی بیشتر از بسیاری از موجودات دیگه از رابطه جنسی بهره می‌برن. برای خیلی از حیوانات، رابطه جنسی فقط برای تولید مثل اتفاق می‌افته، اما برای ما انسان‌ها یه بخش از زندگی عادیه و خیلی موقع‌ها، اصلاً نمی‌تونیم ازش بگذریم.

دایموند می‌گه این یه ویژگی خیلی خاصه که باعث شده انسان‌ها بتونن به بالاترین جایگاه در زنجیره غذایی برسن. این ویژگی باعث میشه که نه تنها برای بقای نسل، بلکه برای ارتباطات عاطفی و حتی اجتماعی‌مون هم اهمیت داشته باشه. برخلاف بسیاری از موجودات که توی زمان‌های خاصی برای تولید مثل جفت‌گیری می‌کنن، ما انسان‌ها معمولاً در شرایط مختلف به رابطه جنسی پرداخته و ازش لذت می‌بریم. 😏 این یکی از دلایل خیلی مهمی هست که باعث شده ما به این سرعت توی محیط‌زیست خودمون پیشرفت کنیم.

جالب‌تر از همه اینه که دایموند در مورد این صحبت می‌کنه که این رفتار جنسی ویژه انسان‌ها به‌شکلی بوده که ما توانستیم به بالاترین رتبه توی هرم غذایی برسیم و خیلی سریع به موجوداتی متفاوت از بقیه تبدیل بشیم. این کتاب خیلی خوب به این سوال جواب می‌ده که چرا رابطه جنسی توی انسان‌ها یه مقوله پیچیده‌ و فراتر از تولید مثل صرفه و بیشتر به لذت، ارتباط و حتی رشد اجتماعی مربوط میشه. 🧠🔥

اگر شما هم می‌خواهید بیشتر درک کنید که چرا گاهی وقت‌ها در عرض چند دقیقه از حالت “خیلی داغ” به “نه امشب عزیزم” تغییر وضعیت میدیم 😅، این کتاب می‌تونه خیلی براتون جالب و آموزنده باشه.

چرا رابطه جنسی سرگرم کننده است؟

حالا بریم سراغ اینکه تک همسری در انسان‌ها برای چی وجود داره. دلیل دوم اینه که تک همسری توی انسان‌ها به منظور محافظت از بچه‌هاشونه. با اینکه علاقه و توجه مردها و زن‌ها به بچه‌ها ممکنه توی روابط و شرایط مختلف خیلی متفاوت باشه، ولی بیشتر پدرها حداقل نقشی توی زندگی بچه‌هاشون دارن. جالبه که وقتی به فرایند باروری انسان نگاه می‌کنیم، اصلاً به راحتی نمی‌فهمیم چرا اینطور میشه. یکی از دلایل اصلی که باعث میشه هر دو والد به بچه‌هاشون توجه کنن، سرمایه‌گذاری‌ایه که هرکدوم توی تخمک یا جنین بارور شده انجام میدن. دقیقاً مثل این میمونه که ما وقتی توی یک پروژه‌ای زحمت زیادی کشیدیم، حاضریم راحت ازش دست نکشیم. زن‌ها وقتی تخمک تولید می‌کنن، معمولاً نسبت به مردی که اسپرم میده، تعهد بیشتری دارن. هرچند که هم تخمک و هم اسپرم کروموزوم‌های ضروری رو دارن، اما تخمک به منابع بدن بیشتری از اسپرم نیاز داره. تخمک هم‌چنین شامل اجزای متابولیکیه که برای رشد جنین لازم هستن، در حالی که اسپرم فقط نیاز به یک موتور مویی داره و مقداری انرژی برای حرکت کردن به مدت چند روز. از طرف دیگه، از نظر تکاملی، مردها با موندن کنار شریکشون و بچه‌هاشون یه نوع فداکاری می‌کنن. چون زن باردار به خاطر بارداری و نیازهای جسمی برای بچه، مجبور به مراقبت از جنینش هست و در این مدت و بعد از تولد بچه هیچ انتخاب دیگه‌ای جز این نداره. ولی مردها بعد از جفت‌گیری بلافاصله آماده‌ان که دوباره به دنبال بارور کردن زن‌های دیگه باشن. اگر مردی برای مراقبت از بچه بمونه و به جای اینکه دنبال شریک‌های دیگه بره، این یعنی فرصت‌های کمتری برای انتقال ژن‌هاش به نسل‌های بعدی. اما با این حال، هدف همه گونه‌ها یکیه: انتقال ژن‌ها. برای این کار، بهترین استراتژی اینه که هر دو طرف از بچه‌ها مراقبت کنن. حالا اینجا می‌رسیم به ریشه‌ سیستم اجتماعی انسان‌ها، جایی که هم پدر و هم مادر منافع مشترکی دارن که باید با هم بمونن و از زن و بچه محافظت کنن. اینجاست که تک همسری وارد بازی میشه. یک مرد انسان معمولاً کنار زن باردارش می‌مونه و برعکس، چون این بهترین راه برای ادامه ژن‌هاشونه.
بعدی

چرا رابطه جنسی سرگرم کننده است؟

جرد دایموند

خب، در مورد رابطه جنسی، ما انسان‌ها خیلی عجیب و غریبیم. 😅 جارد دایموند توی کتاب «چرا رابطه جنسی لذت‌بخش است؟» توضیح می‌ده که چطور رفتار جنسی ما به طرز عجیبی از بقیه موجودات فرق داره و این تفاوت‌ها باعث شده که ما توی تکامل خودمون خیلی خاص بشیم. مریلین مونرو یه بار گفته بود که رابطه جنسی بخشی از طبیعته. منم باهاش موافقم. البته منظورمون از این حرف مریلین مونرو، زندگی شخصی جنسی خودش نیست، بلکه بیشتر اینه که حرفش در مورد رابطه جنسی و طبیعت خیلی درست و دقیق بود. چون رابطه جنسی نه تنها فیزیکی‌ترین رفتار انسان‌هاست، بلکه میشه گفت مهم‌ترین رفتار هم هست. بدون رابطه جنسی، هیچ‌وقت انسان‌ها نمی‌تونستن به بقای خودشون ادامه بدن. اما چیزی که خیلی جالب‌تر از این همه موضوعه، اینه که چقدر ما انسان‌ها در مورد رابطه جنسی خودمون عجیب رفتار می‌کنیم. مثلاً معمولا این کار رو توی تخت، با چراغ خاموش و در بسته انجام میدیم. تازه معمولاً هم فقط با یه نفر این کار رو می‌کنیم. 😳 جالب نیست؟ اما خب، می‌بینی که اینطور که فکر می‌کنیم هم خیلی عجیب نیست. اینا فقط نتیجه تکامل هستند. حالا بریم سراغ اینکه چرا انسان‌ها عجیب‌ترین رفتار جنسی رو از همه حیوانات دارن. در واقع، اولین نکته اینه که ما انسان‌ها از همه موجودات دیگه رفتار جنسی عجیب‌تری داریم. تصور کن اگه سگت بتونه نظرش رو در مورد زندگی جنسی تو بگه، مطمئن باش که خیلی شوکه میشه و می‌گه که این رفتار شما خیلی عجیب و غریب هست. اولاً، سگت به شدت متعجب میشه که چرا شما هر روز از ماه رابطه جنسی دارید، حتی بعد از اینکه شریک زن شما پریود شده. 😬 بعدش می‌پرسه چرا رابطه جنسی رو وقتی که شریک زن شما باردار شده انجام میدید. جالب‌تر از همه اینه که سگت اصلاً نمی‌فهمه چرا شما این کار رو پشت درهای بسته انجام میدید و نمیرید مثل هر سگ معمولی دیگه، این کار رو جلوی همه انجام بدید. ببین، واقعا استانداردهای جنسی ما انسان‌ها هیچ‌وقت با هیچ‌کدوم از موجودات دیگه مشابه نیست. شاید فکر کنی رفتار جنسی حیوانات خانگیت عجیبه، ولی باید بگم که زندگی جنسی ما انسان‌ها خیلی عجیب‌تر از بقیه موجوداته. حالا فرض کن به 30 میلیون گونه‌ حیوانی دیگه نگاه کنی که اصلاً به روش ما رابطه جنسی ندارن. حتی وقتی به 4300 گونه پستاندار دیگه در کره زمین توجه می‌کنیم، باز هم رفتار جنسی ما خیلی عجیب به نظر میاد. برای مثال، حیواناتی مثل شیرها، گرگ‌ها و شامپانزه‌ها معمولاً رابطه جنسی رو در ملأ عام انجام میدن. اون‌ها با هم جفت نمی‌زنن و مثل ما زندگی نمی‌کنن. بلکه هم نرها و هم ماده‌ها موجودات مجردی هستند که فقط برای رابطه جنسی همدیگه رو پیدا می‌کنن. توی این مورد، حتی از نزدیک‌ترین بستگانمون، یعنی شامپانزه‌ها و بونوبوها هم متفاوت‌تر هستیم. همینطور که انسان‌ها از لحاظ وضعیت بدنی و اندازه مغز با شامپانزه‌ها فرق دارن، رفتار جنسی ما هم با اون‌ها فرق داره. حالا می‌پرسی این تفاوت‌های جنسی چطور به تکامل ما کمک کرده؟ باید بگم که رفتارهای جنسی ما مثل تک همسری، در نهایت باعث بقای گونه‌ ما شده.
حالا بریم سراغ اینکه تک همسری در انسان‌ها برای چی وجود داره. دلیل دوم اینه که تک همسری توی انسان‌ها به منظور محافظت از بچه‌هاشونه. با اینکه علاقه و توجه مردها و زن‌ها به بچه‌ها ممکنه توی روابط و شرایط مختلف خیلی متفاوت باشه، ولی بیشتر پدرها حداقل نقشی توی زندگی بچه‌هاشون دارن. جالبه که وقتی به فرایند باروری انسان نگاه می‌کنیم، اصلاً به راحتی نمی‌فهمیم چرا اینطور میشه. یکی از دلایل اصلی که باعث میشه هر دو والد به بچه‌هاشون توجه کنن، سرمایه‌گذاری‌ایه که هرکدوم توی تخمک یا جنین بارور شده انجام میدن. دقیقاً مثل این میمونه که ما وقتی توی یک پروژه‌ای زحمت زیادی کشیدیم، حاضریم راحت ازش دست نکشیم. زن‌ها وقتی تخمک تولید می‌کنن، معمولاً نسبت به مردی که اسپرم میده، تعهد بیشتری دارن. هرچند که هم تخمک و هم اسپرم کروموزوم‌های ضروری رو دارن، اما تخمک به منابع بدن بیشتری از اسپرم نیاز داره. تخمک هم‌چنین شامل اجزای متابولیکیه که برای رشد جنین لازم هستن، در حالی که اسپرم فقط نیاز به یک موتور مویی داره و مقداری انرژی برای حرکت کردن به مدت چند روز. از طرف دیگه، از نظر تکاملی، مردها با موندن کنار شریکشون و بچه‌هاشون یه نوع فداکاری می‌کنن. چون زن باردار به خاطر بارداری و نیازهای جسمی برای بچه، مجبور به مراقبت از جنینش هست و در این مدت و بعد از تولد بچه هیچ انتخاب دیگه‌ای جز این نداره. ولی مردها بعد از جفت‌گیری بلافاصله آماده‌ان که دوباره به دنبال بارور کردن زن‌های دیگه باشن. اگر مردی برای مراقبت از بچه بمونه و به جای اینکه دنبال شریک‌های دیگه بره، این یعنی فرصت‌های کمتری برای انتقال ژن‌هاش به نسل‌های بعدی. اما با این حال، هدف همه گونه‌ها یکیه: انتقال ژن‌ها. برای این کار، بهترین استراتژی اینه که هر دو طرف از بچه‌ها مراقبت کنن. حالا اینجا می‌رسیم به ریشه‌ سیستم اجتماعی انسان‌ها، جایی که هم پدر و هم مادر منافع مشترکی دارن که باید با هم بمونن و از زن و بچه محافظت کنن. اینجاست که تک همسری وارد بازی میشه. یک مرد انسان معمولاً کنار زن باردارش می‌مونه و برعکس، چون این بهترین راه برای ادامه ژن‌هاشونه.
حال، می‌خوایم راجع به یک نکته جالب دیگه صحبت کنیم. شاید براتون عجیبه، ولی جالب اینجاست که تک همسری انسان‌ها به نحوه انجام رابطه جنسی ما برمی‌گرده، حتی اگر این کار به نظر بی‌فایده یا غیرموثر بیاد. واقعاً عجیب نیست که ما انسان‌ها رابطه جنسی داریم حتی وقتی که احتمال بارداری صفره. چرا اینطور میشه؟ خب، به این خاطر که مردهای انسان هیچ راه طبیعی برای فهمیدن زمان مناسب برای بارداری شریکشون ندارن. این برخلاف حیواناتی مثل بابون‌هاست که می‌تونن دقیقاً زمان تخمک‌گذاری ماده رو ببینن. پوست دور واژن ماده بابون قرمز میشه و بزرگ میشه، و این ویژگی باعث میشه که حتی از فاصله هم بشه متوجه بشن که ماده آماده باروری هست. خب حالا چرا انسان‌ها این‌طور عمل می‌کنن؟ چون تخمک‌گذاری در زنان مخفی هست و هیچ نشانه‌ی آشکاری نداره که مردها بتونن متوجه بشن که شریکشون در زمان بارداری قرار داره یا نه. پس بدون این که بفهمیم زمان مناسب برای بارداری کی هست، ما به طور تصادفی و در هر زمانی سعی می‌کنیم که باردار بشیم. این رفتار در ظاهر خیلی بی‌معنی به نظر میاد، چون رابطه جنسی بی‌هدف ممکنه برای ما خطر داشته باشه. اول از همه، تولید اسپرم برای مردها انرژی زیادی می‌بره. تحقیقات نشون دادن که کرم‌هایی که توانایی کمتری برای تولید اسپرم دارن، بیشتر عمر می‌کنن. همچنین داشتن رابطه جنسی زمان زیادی رو می‌گیره که ممکن بود به جای اون، برای پیدا کردن غذا استفاده بشه. از طرف دیگه، وقتی دو حیوان در حال جفت‌گیری هستن، در معرض حمله از سوی شکارچی یا حتی شریک حسود قرار می‌گیرن. ولی این الگوی به نظر بی‌فایده رابطه جنسی، در واقع مزایای خاص خودشو داره. این احتمال وجود داره که تخمک‌گذاری پنهان در انسان‌ها به منظور تقویت تک همسری پیشرفت کرده باشه. به عبارت دیگه، این ویژگی باعث میشه که مردها بیشتر تمایل داشته باشن کنار همسرشون بمونن و از بچه و شریکشون محافظت کنن. حالا تصور کن یک زن غارنشین که بعد از جفت‌گیری، شریکش اونو ترک کرده باشه. این به معنی خطرات زیادی مثل حمله دشمن یا گرسنگی برای اون زن و بچه‌اش میشه. بنابراین، چون ما انسان‌ها می‌تونیم در هر زمانی جفت‌گیری کنیم، مردها کمتر به دنبال شریک‌های جدید برای باروری می‌رن و این یکی از دلایلیه که ما به تک همسری گرایش داریم. اگر یک مرد بعد از رابطه جنسی به دنبال زنی دیگه می‌رفت، اصلاً نمی‌تونست بفهمه که اون زن بارور هست یا نه!
**نقش مردان در خانواده بیشتر از اون چیزی که فکر می‌کنیم تحت تأثیر فاکتورهای جنسیه. 😅** حالا می‌رسیم به نکته‌ی جالب دیگه. این که معمولاً نقش مردان در خانواده‌ها، خیلی وقت‌ها بر اساس دریافت “لذت‌های جنسی” مشخص میشه. حالا شاید به نظر برسد این حرف عجیب بیاد، ولی اینطور نیست. بیشتر مردهای پستاندار به جز این که اسپرم رو وارد بدن می‌کنن و جفت‌گیری می‌کنن، بعدش به کل از مسئولیت‌های پدری فرار می‌کنن و میرن دنبال کارهای خودشون. یعنی کار زیادی برای بچه‌ها نمی‌کنن. 🏃‍♂️💨 ولی این قضیه توی انسان‌ها فرق می‌کنه. مردهای انسان بعد از جفت‌گیری معمولا می‌مونن و تا حدی مسئولیت‌هایی رو می‌پذیرن. این رفتار، از نظر انسان‌شناسان به عنوان یکی از عواملی شناخته میشه که باعث شد انسان‌ها به تکامل برسند. در واقع، بچه‌های انسان‌ها برخلاف بچه‌های میمون‌ها، نمی‌تونن به راحتی از خودشون مراقبت کنن و نیاز به کمک دارن. 💁‍♀️👶 در تمدن‌های قدیمی‌تر، نقش مردها بیشتر به شکار و تأمین گوشت برای بچه‌ها اختصاص داشت. این رفتار رو فقط بعضی از پستانداران مثل گرگ‌ها و سگ‌های آفریقایی هم دارن. در واقع، مردها برای شکار کردن بیشتر مناسب هستن چون معمولا عضلات قوی‌تری دارن. ولی شکار کردن تنها برای تأمین گوشت نیست. داستان پیچیده‌تر از این حرف‌هاست. 🤔 برای مثال، قبایل آچه در شمال پاراگوئه. در حالی که مردهای آچه شکار می‌کنن و حیوانات بزرگ می‌زنن، این زن‌ها هستن که نشاسته از درخت‌های نخل می‌زنن، میوه جمع می‌کنن و لاروی حشرات رو جمع‌آوری می‌کنن. مردها ممکنه شکار خوبی بکنن و کلی گوشت بیارن، اما اینطور هم نیست که همیشه با دست پر برگردن. زن‌ها اما غذا رو به صورت مداوم تأمین می‌کنن. حالا چرا اینطوره؟ جوابش به جنسه! در بین قبایل آچه، داشتن بیش از یک شریک جنسی در یک زمان اصلاً نادر نیست. پس وقتی از زن‌های آچه می‌پرسن که پدر بچه‌هاشون کیه، معمولاً نمی‌تونن فقط یه نفر رو اسم ببرن. اما زن‌ها بیشتر علاقه دارن که با مردانی که شکارچی‌های خوبی هستن، رابطه جنسی داشته باشن. 🦸‍♂️🔫 بنابراین، مردهایی که شکارچی‌های بهتری هستن، بیشتر انتخاب می‌شن به عنوان پدرهای احتمالی. این نشون می‌ده که ممکنه تلاش‌های مردها در ظاهر برای تأمین غذا نباشه، ولی در واقع اونا رفتارهایی انجام می‌دن که به نفع خودشونه تا ژن‌هاشون رو منتقل کنن و به نسل بعدی منتقل بشه.
**مردها بچه‌هاشون رو شیر نمیدن، ولی می‌تونستن! 🍼** حالا می‌رسیم به یه نکته‌ی جالب دیگه! مردها بچه‌هاشون رو شیر نمیدن، ولی در حقیقت این امکان وجود داره که این کار رو بکنن. 🤔🐴 طبیعت همیشه طبق الگوهای مشخص جنسیتی رفتار نمی‌کنه. برای مثال، در اسب‌های دریایی، این مردها هستن که باردار می‌شن، نه زن‌ها. همونطور که دیدیم، بدن ما و رفتارهای جنسی‌مون در طول زمان خیلی عجیب و غریب تکامل پیدا کرده. یکی از این تغییرات شگفت‌انگیز مربوط به شیردهی هست. شاید تعجب کنید ولی جالبه بدونید که شیردهی می‌تونه در بیشتر پستانداران بدون نیاز به بارداری هم اتفاق بیفته. در واقع، تحریک مداوم نوک پستان می‌تونه باعث بشه که شیر ترشح بشه. و این فقط مختص زنان نیست! حتی مادران فرزندخوانده هم می‌تونن از پمپ‌های شیر استفاده کنن و با شبیه‌سازی عمل مکیدن، شیر تولید کنن. 😲 حالا عجیب‌تر این که، شیردهی از لحاظ فیزیولوژیک برای مردها هم ممکنه. معمولاً در دوران نوجوانی تفاوت‌های چشم‌گیر بین جنس‌های مختلف پستانداران به وجود میاد، ولی در صورتی که هورمون‌های استروژن و پروژسترون که معمولاً در دوران بارداری ترشح می‌شن به بدن مردها هم وارد بشه، می‌تونه باعث رشد پستان‌ها و تولید شیر بشه. شگفت‌انگیزتر این که، مردهایی که تحت درمان استروژن برای سرطان قرار می‌گیرن، به محض تزریق هورمون پرولاکتین، که هورمونی برای تحریک تولید شیر در پستانداران ماده هست، شروع به ترشح شیر می‌کنن. 🧑‍🔬 این یافته‌ها نشون می‌ده که در تکامل، شاید شیردهی مردها به طور طبیعی اتفاق می‌افتاد، چون در ۱۰% از گونه‌های پستانداران که مراقبت‌های پدری مردانه ضروریه (مثل شیرها، گرگ‌ها، گیبون‌ها، مarmosetها و انسان‌ها)، این رفتار می‌تونست بخشی از فرآیند طبیعی تکامل باشه. اما خب، مشخص شد که شیردهی برای مردها به عنوان یه نقش اصلی توی خانواده خیلی مناسب نیست. 🦁 فکر کنید به شیر! اون مرد شیر وقتی که برای دفاع از توله‌هاش میاد و جلوی هیون‌ها و دیگر شیرها رو می‌گیره که به بچه‌هاش آسیب برسونن، واقعاً ارزش بیشتری پیدا می‌کنه. این قضیه دقیقاً برای اجداد ما هم صدق می‌کنه. مردها معمولاً در نقش محافظت از قلمرو خودشون بیشتر مؤثر بودن تا این که بشینن توی خونه و بچه‌هاشون رو بزرگ کنن. **یائسگی یکی از عجیب‌ترین ویژگی‌های جنسی انسان‌هاست! 😲** حالا می‌رسیم به یائسگی، که یکی از عجیب‌ترین ویژگی‌های جنسی انسان‌هاست. 🧑‍🦳 یائسگی به زمانی گفته میشه که تخمک‌گذاری در زن‌ها متوقف میشه و این باعث نازایی میشه. ولی این پدیده توی دنیای حیوانات خیلی عجیب و غریب به نظر میاد. اگر انتخاب طبیعی قراره باعث افزایش نسل‌ها بشه، چرا یائسگی یه تناقض به حساب میاد؟ به خصوص که بیشتر حیوانات تا آخر عمرشون بارور هستن، حتی مردهای انسان هم همینطور. 🧬 یائسگی در واقع یکی از ویژگی‌هایی هست که انسان‌ها رو از میمون‌ها جدا می‌کنه، حتی میمون‌های بزرگ که معمولاً ما از اون‌ها طول عمر بیشتری داریم. حتی توی باغ‌وحش‌ها هم که میمون‌ها به طور کامل مراقبت می‌شن، کمتر از ۶۰ سال عمر می‌کنن. بدن انسان‌ها بهتر از میمون‌ها می‌مونه و این در واقع با وجود یائسگی ممکن شده، چون یائسگی به ما کمک می‌کنه سالم‌تر و قوی‌تر بمونیم. این تعادل بین باروری و سلامت در بین گونه‌ها فرق می‌کنه و نشون‌دهنده امید به زندگیه. مثلاً موش‌ها همیشه بدن خودشون رو تعمیر نمی‌کنن و تقریباً هر دو ماه پنج بچه به دنیا میارن، ولی تا دو سال بیشتر عمر نمی‌کنن. در مقابل، انسان‌ها می‌تونن تا بیش از ۱۰۰ سال زندگی کنن. این که تولید مثل به جای مراقبت‌های بدنیشون برای موش‌ها بیشتر مهمه، منطقیه چون موش‌ها در خطر بیشتری برای مرگ به وسیله شکارچی‌ها قرار دارن. در مورد یائسگی، این فرآیند به کاهش خطر بیماری‌های مادر و بچه‌ها کمک می‌کنه. همینطور فکر کنید چطور خطر مرگ در هنگام زایمان و ناهنجاری‌های جنینی با افزایش سن بیشتر میشه. به علاوه، با داشتن بچه‌های کمتر، زن‌ها می‌تونن منابع خودشون رو بهتر مدیریت کنن تا خودشون و بچه‌هاشون رو به بهترین شکل ممکن مراقبت کنن و بچه‌های بیشتری زنده بمونن. 🤱 همچنین یائسگی به انسان‌ها این امکان رو میده که بیشتر عمر کنن و در فرهنگ‌ها هم نقش مهمی بازی میکنه. برای مثال در جوامع پیش از نوشتن، آدم‌های مسن‌تر به عنوان منابع اطلاعات و تجربه‌ی زندگی خیلی ارزشمند بودن و باعث می‌شدن دانش به نسل‌های بعدی منتقل بشه.
**سیگنال‌های بدن مثل تبلیغات برای جلب توجه همسر احتمالی عمل می‌کنن! 👀** حالا بیایید به یکی دیگه از ویژگی‌هایی که تکامل برامون ساخته توجه کنیم: سیگنال‌های بدن. این‌ها نشونه‌های واضح و مشخصی هستن که به دیگران اطلاعاتی درباره ویژگی‌های بیولوژیکی ما می‌دن، مثل جنسیت و سن‌مون و حتی نیت‌هامون مثل پرخاشگری. 💪 در واقع، تمام حیوانات برای انتقال اطلاعات مختلف به روش‌های متفاوتی از سیگنال‌ها استفاده می‌کنن، مثل صدا یا نشونه‌های قابل مشاهده. برای پرنده‌ها، مثلاً آواز خواندن برای جذب همسر یا استفاده از پرها برای نشون دادن جنسیتشون مرسومه. این سیگنال‌ها کمک می‌کنن تا حیوانات شریک جنسی خودشون رو انتخاب کنن، حتی اگر این سیگنال‌ها خودشون می‌تونن خطرناک باشن. یعنی انتخاب شریک جنسی به سیگنال‌های خاصی بستگی داره، اما بعضی از این سیگنال‌ها اونقدر برجسته‌ن که می‌تونن جان حیوان رو به خطر بندازن. مثلاً پر دم طاووس! این عضو سنگین و بزرگ باعث میشه که پرنده‌ها نتونن به راحتی پرواز کنن یا از میان گیاهان و درختان عبور کنن، مخصوصاً وقتی که شکارچی‌ها نزدیک میشن. 🦚 حتی جالبه که هیچ حیوانی نمی‌دونه که کیفیت ژن‌های شریک احتمالی‌شون چطوره. پس انتخاب یک شریک جنسی باید تقریباً غیر ممکن باشه، نه؟ 🤔 نه همیشه. مثلاً پر دم طاووس می‌تونه به طاووس‌های ماده نشون بده که این پرنده با وجود این مانع زیبا هنوز می‌تونه زنده بمونه. پس باید ژن‌های خوبی داشته باشه! این تئوری که به اسم “اصل مانع” شناخته میشه و توسط زیست‌شناس آمات زهاوی مطرح شده، به انسان‌ها هم مربوط میشه. 🧬 حالا اگه به اندازه آلت تناسلی در میمون‌های بزرگ دقت کنید که به طور میانگین حدود ۳.۸ سانتیمتره، اندازه ۱۲ سانتیمتری آلت مردانه انسان به نظر زیاد میاد، به خصوص وقتی که بدن انسان‌ها خیلی کوچکتر از میمون‌های بزرگه. شاید انرژی که برای این قسمت از بدن انسان نیاز هست، هزینه‌های بدن رو افزایش داده. چرا این بافت اضافه نباید به بخشی مثل قشر مغز اختصاص پیدا کنه؟ 🤷‍♂️ یکی از استدلال‌ها می‌تونه این باشه که یک مرد با آلت بزرگ به حدی تکامل یافته که دیگه نیازی به انرژی بیشتر برای چیزهای دیگه نداره. مثل طاووس، اونم می‌تونه با همین “مانع” خودش به خوبی زندگی کنه و از پس همه چیز بربیاد. 💪 ما همچنین به سیگنال‌های واضح‌تر دیگه‌ای هم تکیه داریم. مثلاً عضلات یک مرد به طور اولیه نشون‌دهنده توانایی جمع‌آوری منابع و مبارزه با رقباست. زیبایی صورت هم یکی از ویژگی‌هایی بود که بیشترین حساسیت رو در نشان دادن مقاومت در برابر بیماری، پیری و آسیب‌ها داشت. برای زن‌ها هم چربی بدن نشون میده که آیا اون‌ها برای حمل و تغذیه یک بچه به اندازه کافی سالم هستن یا نه. امروزه این سیگنال‌ها رو به عنوان جذابیت جنسی می‌شناسیم، که البته این یه اصطلاح خیلی کلی برای چیزی به این پیچیدگیه! 😏
نتیجه‌گیری 🏁 خب، مرسی که با دقت به خلاصه کتاب «چرا رابطه جنسی سرگرم‌کننده است؟» اثر جارد دایموند گوش دادید. 📚 نکته اصلی این کتاب اینه که رابطه جنسی فقط یه فعالیت تفریحی یا وسیله‌ای برای تولید مثل نیست. بلکه مجموعه‌ای از رفتارهاست که بعضی‌شون تحت تأثیر ژن‌های ما قرار دارن و بعضی دیگه از انتخاب‌های تکاملی عجیب و غریب به وجود اومدن. این رفتارها نگاه عمیقی به تکامل ما، جامعه‌مون و حتی چگونگی رسیدن ما به صدر زنجیره غذایی می‌دن. 🌍💡
ثبت نام

ثبت نام کاربر

This site is protected by reCAPTCHA and the Google
Privacy Policy and Terms of Service apply.