همه‌ی آدم‌ها مستعد این هستن که رفتارهای غیرمنطقی داشته باشن تو هم احتمالاً فکر می‌کنی که انسان‌های مدرن و امروزی دیگه پیشرفته شدن و همیشه رفتارهای منطقی دارن؛ ولی واقعیت اینه که تو هم مثل من و همه‌ی آدم‌هایی که روی این کره‌ی خاکی زندگی می‌کنن، بیشتر وقت‌ها دوست داری تصمیماتی که می‌گیری بر اساس احساساتی باشه که تویِ یه لحظه‌ی خاص تجربه می‌کنی. این یعنی چی؟ این یعنی بیشتر وقت‌ها تو غیرمنطقی رفتار می‌کنی و درنتیجه تصمیماتی هم که می‌گیری غیرمنطقی هستن. این دعوا و کشمکشِ بین جنبه‌های عاطفی و عقلانی انسان، چند هزار ساله که ادامه داره و به یه جنگ فرسایشی تبدیل شده. یکی از اولین آدم‌هایی که به‌عنوان اسطوره‌ی رفتار عقلانی شناخته میشه، پریکلِس، دولتمرد برجسته‌ی آتنی هست که حدود قرن پنجم قبل از میلاد مسیح زندگی می‌کرد. وقتی‌که اسپارت‌ها تصمیم گرفتن به آتن حمله کنن و این شهر باشکوه که مهد علم و تمدن اروپا هم بود در معرض خطر جدی قرار گرفت، پریکلِس تونست باموفقیت رهبران برجسته رو قانع کنه که خویشتن‌داری کنن و اصلاً تویِ جنگ همه‌جانبه شرکت نکنن؛ چون این جنگ همون چیزیه که اسپارت‌ها به‌دنبالش هستن. متأسفانه وقتی که بیماری طاعون تویِ شهر آتن شیوع پیدا کرد و پریکلس هم در اثر ابتلا به این بیماری فوت کرد، رهبران آتن احساسی عمل کردن و علیه اسپارت‌ها یه جنگ تمام عیار راه انداختن که به‌شدت گسترده و پرهزینه شد و آتن در نتیجه‌ی این جنگ سقوط کرد. پریکلِس به‌شدت خردمند و عاقل بود و راز این خردمندی هم فقط‌وفقط «صبر» بود. صبر، همون چیزیه که باید ازش استفاده کنی تا بتونی همیشه افسار تصمیمات غیرمنطقی رو بگیری. پریکلِس انسان بسیار صبوری بود. وقتی که یه مشکل جدی به‌وجود می‌اومد یا قرار بود تصمیم مهمی بگیره، به خونه می‌رفت و تویِ یه محیط ساکت، با آرامش ساعت‌ها یا شاید حتی روزها درموردش فکر می‌کرد. پریکلِس تمام پیامدهای احتمالی رو در نظر می‌گرفت و همیشه تصمیمی می‌گرفت که فقط به افراد قدرتمند و ثروتمند محدود نمی‌شد و به نفع همه‌ی مردم بود. بنابراین یکی از اصولی که باید در زندگی بهش توجه ویژه داشته باشی، صبر هست. صبر، خیلی مهمه و تو باید حتماً بهش تکیه کنی. هر وقت که قراره یه تصمیم مهم بگیری، احساسات به عقلانیت غلبه می‌کنن؛ چون تو هم مثل بقیه عادت داری که تویِ یه لحظه تصمیم بگیری. تصمیم‌گیری لحظه‌ای کار اشتباهیه؛ مگر این‌که پای مرگ و زندگی درمیون باشه و فقط چند ثانیه فرصت داشته باشی. همیشه برای اعلام نتیجه‌ی تصمیم‌گیری عجله نداشته باش. سعی کن به واکنش خودت فرصت بدی تا فریب احساسات رو نخوری. از طرفی تو باید همیشه تموم اون چیزهایی که ممکنه روی تصمیمات تو تأثیر بذارن هم در نظر بگیری. یه‌سری از سوگیری‌ها هستن که روی تصمیم‌گیری‌های تو تأثیر می‌ذارن. مثلاً «سوگیری تأیید شدن» یکی از اون‌هاست. وقتی که تو سوگیری تأیید شدن داشته باشی، دائما دوست داری همیشه به‌دنبال اطلاعاتی باشی که از پیش‌داوری‌های تو پشتیبانی می‌کنن. «سوگیری اعتقادی» هم یکی دیگه از سوگیری‌های مهمه که روی تصمیم‌های تو تأثیر می‌ذاره. وقتی‌که سوگیری اعتقادی داشته باشی، به این باور می‌رسی که هرچی احساست درمورد یه چیزی قوی‌تر باشه، پس قطعاً اون چیز درسته. البته سوگیری‌های دیگه‌ای هم وجود دارن که می‌تونن کاری کنن که همیشه تصمیمات بدی بگیری. سوگیری مهم دیگه‌ای که وجود داره اسمش «سوگیری ظاهری» هست. سوگیری ظاهری یعنی تو وقتی می‌بینی یکی پولدار یا جذابه، به این باور می‌رسی که پس حتماً شخصیت خیلی‌خوبی هم داره. بعد از این یه سوگیری خیلی مهم وجود داره که با اسم «سوگیری گروهی» شناخته میشه و تویِ دنیای سیاست هم به‌شدت دیده میشه. اگه عضو یه گروه خاص باشی، این سوگیری کاری با تو می‌کنه که به این باور می‌رسی که تموم عقاید و باورهای اون گروه درسته. به‌عنوان‌مثال، اگه عضو یه حزب سیاسی با گرایش راست یا چپ هستی، با تموم دیدگاه‌های حزب موافقی و اصلاً این فرصت رو به خودت نمیدی که دیدگاه‌های گروه یا حزب رو بررسی کنی تا ببینی ایرادی دارن یا نه. این تعصبات بی‌دلیل کاری می‌کنن که همیشه تصمیمات بدی بگیری. خوبه که همیشه درمورد دیدگاه‌های مختلف، شکاک باشی و همیشه اون‌ها رو تجزیه‌وتحلیل کنی و چیزی رو بی‌دلیل قبول نکنی. یه نکته‌ی مهم دیگه که باید بهش توجه داشته باشی اینه که همیشه سعی کن بین عقل و احساس یه تعادل خوب برقرار کنی. لازم نیست که همیشه موقع تصمیم‌گیری مثل یه رباتِ بی‌حسِ منطقی باشی؛ ولی درکل بهتره که موقع تصمیم‌گیری‌ها آرامش فکری داشته باشی و صبر پیشه کنی.